 |
| Χαλβάς σιμιγδαλένιος Εκτυπώστε τη συνταγή! |
Μόνο να σκεφτείτε ότι φέτος ο πατέρας μου έσβησε χαλβά στα γενέθλιά του! Βέβαια, ήταν και ο λόγος ότι νήστευα και δήλωσα ότι δεν θα έφτιαχνα την τούρτα του, εκτός κι αν ήταν χαλβάς, για να μπορώ να δοκιμάσω τι φτιάχνω, αλλά στο σημείο αυτό κατενθουσιάστηκε με την προοπτική ενός γενέθλιου χαλβά και έτσι, συμφωνήσαμε με τη μαμά μου να τον κάνουμε.
Να δηλώσω ότι, ενώ έχω παρακολουθήσει τη μητέρα μου να φτιάχνει το συγκεκριμένο γλυκό δεκάδες φορές, πάντα το φοβόμουν λίγο και δεν είχα φτιάξει ποτέ μόνη μου.
Άδραξα, λοιπόν, την ευκαιρία και παρακολούθησα πολύ στενά αυτή τη φορά την μέθοδο παρασκευής (δηλαδή είχα κολλήσει δίπλα της και έκανα συνέχεια ερωτήσεις), βοήθησα και στο ανακάτεμα (πολύ ανακάτεμα, βρε παιδί μου!), οπότε στο τέλος, ανακοινώσαμε ότι ξέρω να φτιάχνω χαλβά!
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, μόλις τελειώσει (δηλαδή μετά από 3 μέρες) ο πατέρας μου να με ρωτάει 3-4 φορές τη μέρα "και πότε θα φτιάξεις χαλβά;", επειδή, όμως, δεν έβλεπε ιδιαίτερη ανταπόκριση, πήρε το θέμα στα χέρια του. Πήγε, δηλαδή, και πήρε τα υλικά που έλειπαν και άρχισε άλλου είδους επίθεση: "άντε, σου έφερα και τα υλικά, πότε θα φτιάξεις χαλβά;"
Δεν αντέξαμε πολύ με τη μητέρα μου, και τελικά ενδώσαμε χθες το απόγευμα. Μόνο που, αυτή τη φορά, έφτιαξα εγώ το χαλβά και η μητέρα μου ήταν σε απόσταση 3 βημάτων, να επιβλέπει μην κάνω καμία πατάτα και τρέχουμε!
Και πάλι καλά, γιατί να σας εξομολογηθώ ότι να φτιάχνεις χαλβά και παράλληλα να τραβάς φωτογραφίες δεν είναι και πολύ εύκολο.... ιδίως όταν το αντικείμενο της φωτογραφίας κοχλάζει ή όταν πρέπει να ανακατεύεις παράλληλα ή όταν πρέπει να χρησιμοποιείς και τα δύο σου χέρια ταυτόχρονα! Γι' αυτό και παρέδωσα την κουτάλα στη μητέρα μου κάποιες φορές, για να μπορέσω να τραβήξω (άσχετο που και πάλι δεν βολευόμουν, γιατί η κουζίνα μας κάνει γωνία με τον πάγκο και δεν μπορούσα να πάω δίπλα στην κατσαρόλα, αλλά τραβούσα αεροπλανικά, χωρίς να ξέρω τι ακριβώς τραβάω). Θέλω να καταλήξω στο εξής: ξέρω ότι οι φωτογραφίες δεν είναι και τέλειες... αλλά προτίμησα να τις ανεβάσω για να δείξω τα στάδια και να βοηθήσω όσο το δυνατόν περισσότερο (άλλωστε γι'αυτό τραβάω βήμα-βήμα τις συγκεκριμένες συνταγές), παρά να περιγράψω τη διαδικασία και να αφήσω απορίες. Κοινώς, σας παρακαλώ να είστε επιεικείς μαζί μου!
Και ας περάσουμε στη συνταγή μας, η οποία είναι ιδιαιτέρως παραδοσιακή και ακολουθεί την αναλογία 1-2-3-4. Δηλαδή, 1 φλιτζάνι λάδι, 2 φλιτζάνια σιμιγδάλι, 3 φλιτζάνια ζάχαρη, 4 φλιτζάνια νερό. Μπορείτε να μετρήσετε με ό,τι φλιτζάνι θέλετε ή να αυξομειώσετε τη δόση όπως προτιμάτε, αρκεί να κρατήσετε αυτή την αναλογία!
Στο χαλβά μας βάζουμε αμύγδαλα και κουκουνάρι, αλλά όχι σταφίδες, γιατί γλυκίζει λίγο. Βεβαίως μπορείτε να ρίξετε σταφίδες στο δικό σας χαλβά, αν σας αρέσουν.
Βάζουμε γύρω στα 120 γρ αμύγδαλα σε νερό που τα σκεπάζει και τα βράζουμε για 5'.
Παράλληλα, μετράμε τη ζάχαρη και το νερό σε μία κατσαρόλα, σε δυνατή φωτιά. Προσθέτουμε ξύλο κανέλας (βάλαμε δύο, γιατί ήταν λίγο παλιά) και τρία κομμάτια από φλούδα λεμονιού και ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα, μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη και να μην νιώθουμε κρούτσου κρούτσου με την κουτάλα.
Σταματάμε το ανακάτεμα, σουρώνουμε τα αμύγδαλα και τα καθαρίζουμε, πιέζοντας ελαφρά με τα δάχτυλά μας, ώστε να φύγει ο φλοιός. Προσοχή μην καείτε!
Αφήνουμε τα αμύγδαλα στην άκρη. Όταν το σιρόπι κοχλάσει, σκεπάζουμε για 1' προσέχοντας να μην φουσκώσει και χυθεί. Ξεσκεπάζουμε και συνεχίζουμε το βρασμό για 4' ακόμα και το κατεβάζουμε.
Όση ώρα βράζει το σιρόπι, μετράμε το λάδι σε μια μεγάλη κατσαρόλα και το βάζουμε σε δυνατή φωτια, να ζεσταθεί καλά, αλλά όχι να κάψει. Ρίχνουμε το σιμιγδάλι και το σοτάρουμε, ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα (αν είναι η ίδια που χρησιμοποιήσαμε στο σιρόπι, προσέχουμε να την έχουμε σκουπίσει καλά, γιατί αν είναι υγρή θα πιτσιλίσει στο λάδι), προσέχοντας να μην αφήσουμε κομμάτια από το σιμιγδάλι, γιατί θα σβωλιάσει.
Το σιμιγδάλι θα αρχίσει να λιώνει και να παίρνει χρώμα από τις άκρες. Μπορείτε να το ψήσετε όσο θέλετε. Όσο πιο σκούρο χρώμα πάρει, τόσο πιο νόστιμος θα είναι ο χαλβάς, αλλά θα είναι πιο βαρύς. Συνήθως προσπαθούμε να βρούμε τη χρυσή τομή στο χρώμα. Όταν πάρει το χρώμα που επιθυμούμε, ρίχνουμε τα αμύγδαλα και 3-4 κουταλιές της σούπας κουκουνάρι, συνεχίζοντας το ανακάτεμα, και τα φέρνουμε 3-4 γυροβολιές, να πάρουν κι αυτά χρώμα.
Κατεβάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά (αλλά αφήνουμε το μάτι αναμμένο, γιατί θα επανέλθουμε λίαν συντόμως) και με ΠΟΛΛΗ προσοχή, ρίχνουμε το καυτό σιρόπι στο σιμιγδάλι (μην ξεχάσετε να αφαιρέσετε την κανέλα και το λεμόνι), μια κουτάλα (σερβιρίσματος) της σούπας τη φορά, ανακατεύοντας συνέχεια. Θα πιτσιλίσει πολύ και προσοχή να μην καείτε!!!!
Ο χαλβάς θα κρεμώσει....
...και μετά θα γίνει μια σούπα. Αλλά μην ανησυχήσετε, έτσι πρέπει να γίνει! Δεν ξεχνάμε να ανακατεύουμε συνέχεια.
Επιστρέφουμε την κατσαρόλα στη φωτιά και συνεχίζουμε το ανακάτεμα (είπαμε, έχει πολύυυυ ανακάτεμα). Όταν αρχίσει να πήζει, χαμηλώνουμε σε μέτρια φωτιά.
Όσο θα πήζει, θα δυσκολεύεστε στο ανακάτεμα και θα πρέπει να βάλετε περισσότερη δύναμη.
Θα καταλάβετε ότι ο χαλβάς είναι έτοιμος, όταν θα ξεκολλάει εύκολα από τον πάτο της κατσαρόλας και από τη ράχη της κουτάλας.
Κατεβάστε από τη φωτιά την κατσαρόλα, σκεπάστε με μία βαμβακερή πετσέτα και το καπάκι της και αφήστε για 15-20 λεπτά. Προσπαθείτε να αντισταθείτε στον πειρασμό να φάτε το ζεστό χαλβά από την κατσαρόλα με την κουτάλα...
Βάλτε το χαλβά και πιέστε τον σε φόρμα της επιλογής σας, στρογγυλή, μακρόστενη, ή και σε ατομικά φορμάκια ή μπολάκια και αφήστε να κρυώσει καλά.
Ξεφορμάρετε σε πιατέλα και πασπαλίστε με λίγη κανελίτσα.
Εκτυπώστε τη συνταγή!
Ορίστε και σε αποθηκεύσιμη μορφή:
Χαλβάς Σιμιγδαλένιος
από: smellslikebaking.blogspot.gr
Χαλβάς Σιμιγδαλένιος
Μερίδες: 12-15
Χρόνος προετοιμασίας: 50 λεπτά
Υλικά:
1 φλιτζάνι τσαγιού μεγάλο, γεμάτο, αραβοσιτέλαιο
2 φλιτζάνια τσαγιού μεγάλα, γεμάτα, σιμιγδάλι χονδρό
120 γρ αμύγδαλα άψητα
3-4 κουταλιές της σούπας κουκουνάρι
για το σιρόπι:
3 φλιτζάνια τσαγιού μεγάλα, γεμάτα, ζάχαρη
4 φλιτζάνια τσαγιού μεγάλα, γεμάτα, νερό
1-2 ξύλα κανέλας
3-4 κομμάτια από φλούδα ακέρωτου λεμονιού
Εκτέλεση:
1) Σε μικρό κατσαρολάκι, ρίχνουμε τα αμύγδαλα και νερό να τα σκεπάσει και τα βράζουμε για 5'.
2) Όσο βράζουν τα αμύγδαλα, ρίχνουμε σε μία κατσαρόλα τα υλικά του σιροπιού, τοποθετούμε σε δυνατή φωτιά και ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα, μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη.
3) Μέχρι να βράσει το σιρόπι, σουρώνουμε τα αμύγδαλα και τα καθαρίζουμε, πιέζοντάς τα ελαφρώς ανάμεσα στα δάχτυλά μας, για να βγει ο φλοιός. Τα αφήνουμε στην άκρη.
4) Όταν το σιρόπι πάρει βράση και αρχίσει να κοχλάζει, το σκεπάζουμε για 1', προσέχοντας να μην φουσκώσει και χυθεί. Ξεσκεπάζουμε και συνεχίζουμε τη βράση για άλλα 4'. (Συνολικά να βράσει 5') Κατεβάζουμε από τη φωτιά.
5) Όση ώρα βράζει το σιρόπι, ρίχνουμε το λάδι σε μια μεγάλη κατσαρόλα και τοποθετούμε σε δυνατή φωτιά, να ζεσταθεί καλά (όχι να κάψει, όμως). Ρίχνουμε το σιμιγδάλι και ανακατεύουμε καλά με ξύλινη, στεγνή, κουτάλα να μην υπάρχουν κομμάτια σιμιγδαλιού.
6) Σοτάρουμε το σιμιγδάλι, ανακατεύοντας συνέχεια, μέχρι να πάρει το χρώμα που επιθυμούμε. Ρίχνουμε τα αμύγδαλα και το κουκουνάρι και ανακατεύουμε 3-4 φορές ακόμα, μέχρι να σοταριστούν και αυτά και να πάρουν χρώμα.
7) Κατεβάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και αφήνουμε το μάτι αναμμένο.
8) Αφαιρούμε την κανέλα και το λεμόνι από το σιρόπι.
9) Με πολλή προσοχή, επειδή πιτσιλάει πολύ, ρίχνουμε το σιρόπι στο σιμιγδάλι με μία κουτάλα σερβιρίσματος σούπας, μία κουτάλα τη φορά, ανακατεύοντας παράλληλα το σιμιγδάλι συνέχεια. Μην φοβηθείτε ότι η ποσότητα του σιροπιού είναι μεγάλη, θα σφίξει στη συνέχεια.
10) Επιστρέφουμε την κατσαρόλα στη φωτιά και ανακατεύουμε συνεχώς. Όταν αρχίσει να πήζει, κατεβάζουμε σε μέτρια φωτιά και συνεχίζουμε το ανακάτεμα με αυξανόμενη δύναμη, όσο πήζει περισσότερο.
11) Ο χαλβάς είναι έτοιμος, όταν ξεκολλάει εύκολα από τον πάτο της κατσαρόλας και τη ράχη της κουτάλας.
12) Κατεβάζουμε το χαλβά από τη φωτιά, σκεπάζουμε με μια βαμβακερή πετσέτα και το καπάκι της κατσαρόλας και αφήνουμε κατά μέρος για 15-20 λεπτά.
13) Αδειάζουμε σε φόρμα της επιλογής μας ή σε μπολάκια/ατομικά φορμάκια, μέχρι να κρυώσει πολύ καλά.
14) Ξεφορμάρουμε και πασπαλίζουμε με λίγη κανέλα.
Σημειώσεις:
Η συνταγή μπορεί να γίνει και με ελαιόλαδο, αλλά προτιμώ το αραβοσιτέλαιο, διότι το ελαιόλαδο είναι λίγο πιο βαρύ και μυρίζει κάπως.
Ανάλογα με το σιμιγδάλι, μπορεί να χρειαστεί περισσότερο νερό στο σιρόπι. Συγκεκριμένα, όσο πιο δυνατό το σιμιγδάλι, τόσο περισσότερο νερό. Κοιτάμε στη συσκευασία του σιμιγδαλιού για πληροφορίες. Για παράδειγμα, στη συσκευασία του σιμιγδαλιού που χρησιμοποιήσαμε, στη συνταγή για χαλβά έδινε 5 κούπες νερό για 1 κούπα σιμιγδάλι. Έτσι, βάλαμε 4 1/2 φλιτζάνια νερό στη δόση, γιατί τα 5 μας φάνηκαν πολλά, και βγήκε πάρα πολύ ωραίος.
Σε περίπτωση που βάλετε σταφίδες: τις μαύρες ρίξτε τις στο σιρόπι λίγο πριν το ρίξετε στο σιμιγδάλι, για να τραβήξουν και να φουσκώσουν λίγο, τις ξανθές ρίξτε τις αφού ρίξετε το σιρόπι, πριν επιστρέψετε την κατσαρόλα στη φωτιά.
Καλή επιτυχία!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου