Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

Cheesecake ψυγείου

Cheesecake ψυγείου
Εκτυπώστε τη συνταγή!
Εδώ και μία εβδομάδα, περίπου, είμαι διακοπές στο νησί μου, τη Νάξο. Δεν θα πω πολλά πολλά, γιατί, αν αρχίσω να περιγράφω και να εγκωμιάζω, θα γράψω βιβλίο και πολύ φοβάμαι ότι θα σας κουράσω. Θα προτείνω μόνο, εάν δεν έχετε επισκεφτεί το νησί μας, να το κάνετε, γιατί θα περάσετε πολύ όμορφα, ιδίως αν συνδυάσετε και γαστριμαργικές αναζητήσεις με τις ταξιδιωτικές.

Στις φετινές διακοπές είχαμε μπόλικες φιλοξενίες και για να ξεναγήσουμε τους φίλους μας, κάναμε εκδρομούλες σε πιο μακρινές παραλίες, χωριά κλπ. Εχθές, λοιπόν, πήγαμε στο Χαλκί, ένα χωριό (πανέμορφο και αρχοντικό) στην πεδινή Νάξο, για βόλτα και πρωινό (και όχι, δεν είναι το χωριό μου, απλώς μου αρέσει πολύ).
Καθίσαμε, λοιπόν, σε μία καφετέρια σε έναν από τους δρόμους, κάτω από μία φουντωτή βουκαμβίλια, έξω από ένα παλιό αποστακτήριο κίτρου.

Πέρα από καφέδες και λοιπά αφεψήματα, παραγγήλαμε πορτοκαλόπιτα και cheesecake με μύρτιλα. Να σημειώσω ότι κάθε φορά που πάω στο συγκεκριμένο χωριό, κάθομαι σε αυτό το μαγαζί και παίρνω πορτοκαλόπιτα. Είναι η πιο αφράτη, ζουμερή, νόστιμη και συνάμα ελαφριά πορτοκαλόπιτα που έχω δοκιμάσει. Και έρχεται σε τεράστια μερίδα, άνετα χωρίζεται στα δύο, αλλά μόνο για ανταλλαγή με κάποιο άλλο μισό γλυκό.

Όταν, όμως, ενημερώθηκα ότι υπήρχε cheesecake με μύρτιλα, τα οποία λατρεύω... έπρεπε να δοκιμάσω. Οπότε, πήραμε και τα δύο γλυκά και τα μοιράσαμε. Εντάξει. Το cheesecake ήταν αποκάλυψη. Ήταν τόσο φρέσκο που άργησαν ελαφρώς να μας το φέρουν, ώστε να προλάβει να σφίξει η κρέμα. Η βάση τριφτή και άγλυκη, η κρέμα ελαφρώς ξινή, αλλά όχι ιδιαίτερα τυρένια στη γεύση, απαλή, ένας αφρός... και η επικάλυψη γυαλιστερό μωβ και ιδαρής. Απίστευτο. Θα μπορούσα να φάω όλο το ταψί.

Και έπειτα, πήγαμε σε μία από τις αγαπημένες μου παραλίες του νησιού, το Αλυκό, για μπάνιο, ρακέτες και ηλιοθεραπεία. Τα νερά ήταν δροσερά προς κρύα, στήσαμε την ομπρέλα μας και περάσαμε τις επόμενες δύο ώρες, περίπου, στον παράδεισο.

Σήμερα είναι μεγάλη γιορτή (γιορτάζει και η μητέρα μου, να τη χαίρομαι!), σε ποιο σπίτι δεν υπάρχει μια Μαρία, ένας Παναγιώτης, μία Δέσποινα; Να τους χαιρόμαστε όλους και χρόνια τους πολλά και γλυκά! Γι' αυτό και σήμερα έχει γλυκό, και μάλιστα χωρίς ψήσιμο, να τους κεράσουμε! Η εκδοχή του σπιτιού μου για cheesecake, λοιπόν, προς τιμήν του απίθανου cheesecake που απήλαυσα εχθές το πρωί.

Αυτό το γλυκό είναι πολύ παρεξηγημένο.
Προσωπικά το λατρεύω. Όπως και όλα τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μου. Είναι, όμως, πολύς κόσμος που έχει πρόβλημα με το cheesecake. Νιώθουν το τυρί. Και τους ενοχλεί. Γιατί, βρε παιδιά; (η ερώτηση είναι διατυπωμένη με πολύ πολύ παράπονο και απογοήτευση, σαν τα "Αχ, γιατί;" και "Κρίμα..." του Κωστάλα, όταν πέφτει αθλητής/αθλήτρια στο καλλιτεχνικό πατινάζ).
Θα ήθελα να πω ότι αυτή είναι μια συνταγή που δεν καταλαβαίνεις το τυρί, άρα μπορούν να απολαύσουν όλοι. Αλλά δεν είμαι και σίγουρη. Εγώ δεν το καταλαβαίνω καθόλου. Η φίλη μου, Β., που έχει ένα θέμα, το καταλαβαίνει. Δεν ξέρω. Δοκιμάστε το και δείτε.Αν, πάλι, δεν σας ενοχλεί το ξινούτσικο του τυριού κρέμα ή, ακόμα καλύτερα, σας αρέσει, τότε θα σας αρέσει αυτό το γλυκό. Είναι πολύ ελαφρύ και δροσερό, με μια φρουτένια νότα, ό,τι πρέπει για να κλείσει ένα γεύμα σχετικά βαρύ από κρέας και, γενικά, λιπαρά.
Τη συνταγή αυτή, την έδωσε στη μαμά μου η ξαδέλφη μου, Μ.Ζ., η οποία επίσης γιορτάζει σήμερα. Έχω την εντύπωση ότι η μητέρα μου την έχει αλλάξει λίγο κι εγώ έχω διαφοροποιηθεί ελαφρώς στην εκτέλεση από τη μητέρα μου. Ένας μικρός χαμός, δηλαδή.

Το γλυκό αυτό έχει τρία μέρη: τη βάση, την κρέμα και την επικάλυψη.
Για τη βάση, θα χρειαστούμε 300 γραμμάρια μπισκότα digestives και 150 γραμμάρια βούτυρο.

Ρίχνουμε τα μπισκότα στο μούλτι....

.....και τα κάνουμε σκόνη. Πολύ μου αρέσει αυτή η διαδικασία, γιατί λατρεύω τον ήχο που κάνουν οι λεπίδες όσο σπάνε τα μπισκότα. Ενίοτε φαντάζομαι αντιπαθητικά πρόσωπα στη θέση των μπισκότων και βγάζω τα σπασμένα μου.

Αδειάζουμε τη σκόνη σε ένα μεγάλο μπολ και λιώνουμε το βούτυρο. Δεν είναι απαραίτητο να λιώσει εντελώς. Ρίχνουμε το βούτυρο στα μπισκότα...

....και ανακατεύουμε καλά, μέχρι να γίνει σαν μια μαλακή ζύμη.

Στρώνουμε το μείγμα στην φόρμα... (επειδή δεν ψήνεται το γλυκό αυτό, το έστησα απευθείας στην πιατέλα που το σερβίραμε, χρησιμοποιώντας τη φόρμα ως τσέρκι... πού να πλένουμε πάτους... άσε που ο πάτος της φόρμας μέσα στην πιατέλα δεν είναι σταθερός και δεν βολεύει στο σερβίρισμα)

...και πιέζουμε να απλωθεί παντού. Στρώνουμε τη βάση του γλυκού, προσπαθώντας να την κάνουμε ισόπαχη. Στα τοιχώματα μόνο, την κάνουμε ελαφρώς πιο χοντρή. Βάζουμε τη φόρμα στο ψυγείο.

Ώρα για την κρέμα μας: 1 φακελάκι ζελατίνη σε σκόνη, 1 φλυτζάνι του τσαγιού φρουτοχυμό (εμείς πάντα motion ή πορτοκάλι βάζουμε, δεν ξέρω πώς βγαίνει με κάτι άλλο), 1 φλυτζάνι του τσαγιού κρέμα γάλακτος 35%, 1/2 κουταλιά της σούπας ζάχαρη άχνη, 375 γραμμάρια τυρί κρέμα τύπου philadelphia, 1/2 φλυτζάνι του τσαγιού ζάχαρη και 1 κουταλιά της σούπας χυμό από λεμόνι.

Ανθίζουμε τη ζελατίνη, σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευάσίας.

Ζεσταίνουμε καλά το χυμό (μην κάψει, όμως) και διαλύουμε τη ζελατίνη. Βάζουμε στο ψυγείο να κρυώσει εντελώς.

Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος με την άχνη σε σαντιγύ και την αφήνουμε κατά μέρος.

Χτυπάμε το τυρί με τη ζάχαρη...

...μέχρι να αφρατέψουν. (Αν το μίξερ σας διαθέτει σύρμα, χρησιμοποιήστε το για καλύτερο αποτέλεσμα)

Προσθέτουμε τη σαντιγύ στο τυρί και ανακατεύουμε με σπάτουλα απαλά, μέχρι να ενωθούν και να γίνουν κρέμα.

Ρίχνουμε το λεμόνι στη ζελατίνη (ξέχασα να το βγάλω φωτογραφία). Ενώνουμε τους χυμούς με την κρέμα και ανακατεύουμε με σύρμα. Η κρέμα θα αραιώσει πολύ, αλλά θα είναι αρκετά πηχτή ώστε να διατηρεί τις γραμμές από το σύρμα. Όσο παγώνει, θα πήξει.
 

Αδειάζουμε την κρέμα στη φόρμα και βάζουμε στο ψυγείο, να πήξει καλά, τουλάχιστον 4 ώρες.

Για την επικάλυψη, θα χρειαστούμε έναν τεράστιο αριθμό υλικών: 1 βαζάκι μαρμελάδα. Συγκλονιστικότατο,ε; Προτιμώ τις κόκκινες μαρμελάδες και μάλιστα τις λίγο ξινές, επειδή η κρέμα είναι αρκετά γλυκιά, νομίζω ότι η επικάλυψη φέρνει ισορροπία στο γλυκό.

Αδειάζουμε τη μαρμελάδα σε ένα κατσαρολάκι και τη ζεσταίνουμε μέχρι να αραιώσει αρκετά και να γίνει σαν σάλτσα.

Αφήνουμε να κρυώσει και τη στρώνουμε πάνω στην κρέμα.

Βάζουμε πάλι στο ψυγείο, μέχρι τη στιγμή που θα το σερβίρουμε. Όταν έρθει, επιτέλους, εκείνη η στιγμή, περνάμε ενα μαχαιράκι στα τοιχώματα της φόρμας και την ανοίγουμε προσεκτικά. Λατρεύω τη σάλτσα που πέφτει μόνη της στο πλάι...

Κόβουμε σε κομμάτια και σερβίρουμε...

...ό,τι είχε απομείνει....

Καλή επιτυχία!
Ορίστε και σε αποθηκεύσιμη μορφή:

Cheesecake ψυγείου
Cheesecake ψυγείου

από: smellslikebaking.blogspot.gr

Ποσότητα: μία φόρμα διαμέτρου 24 εκ
Χρόνος προετοιμασίας:
40 λεπτά (και 4 ώρες αναμονή)

Υλικά:

300 γρ digestives
150 γρ βούτυρο λιωμένο
1 φακελάκι ζελατίνη σε σκόνη
1 φλυτζάνι του τσαγιού φρουτοχυμό (πορτοκάλι ή motion)
1 φλυτζάνι του τσαγιού κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά
1/2 κουταλιά της σούπας ζάχαρη άχνη
375 γρ. τυρί κρέμα (πχ philadelphia)
1/2 φλυτζάνι του τσαγιού ζάχαρη
1 κουταλιά της σούπας χυμό από λεμόνι

1 βαζάκι μαρμελάδα κόκκινη (πχ κεράσι, φράουλα ή μύρτιλο)
Εκτέλεση:
1) Τρίβουμε τα μπισκότα σε σκόνη και τα ανακατεύουμε καλά με το βούτυρο. Στρώνουμε τη βάση στη φόρμα μας, προσπαθώντας να την κάνουμε ίσια, με μια ελαφριά κλίση προς τα πάνω στα τοιχώματα. Βάζουμε στο ψυγείο.
2) Σε ένα μπολάκι ρίχνουμε τη ζελατίνη και την "ανθίζουμε" σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας. Παράλληλα ζεσταίνουμε καλά το χυμό, προσέχοντας μην κάψει. Διαλύουμε τη ζελατίνη στο ζεστό χυμό και ανακατεύουμε καλά. Αφήνουμε στο ψυγείο να κρυώσουν καλά.
3) Χτυπάμε τη ζάχαρη άχνη με την κρέμα γάλακτος σε σαντιγύ και αφήνουμε κατά μέρος.
4) Χτυπάμε το τυρί με τη ζάχαρη, να αφρατέψουν καλά.
5) Ρίχνουμε τη σαντιγύ και ανακατεύουμε καλά με σπάτουλα.
6) Προσθέτουμε το λεμόνι στη ζελατίνη και ανακατεύουμε. Ρίχνουμε το μείγμα στην κρέμα και ανακατεύουμε με σύρμα.
7) Ρίχνουμε το μείγμα στη φόρμα και βάζουμε στο ψυγείο να πήξει, τουλάχιστον 4 ώρες.
8) Σε ένα κατσαρολάκι, ρίχνουμε τη μαρμελάδα και ζεσταίνουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, μέχρι να αραιώσει και να γίνει σάλτσα. Αφήνουμε λίγο να κρυώσει και τη στρώνουμε πάνω στην κρέμα. Επιστρέφουμε στο ψυγείο μέχρι να σερβίρουμε.

Σημειώσεις:
Είναι από τα γλυκά που γίνονται καλύτερα την επόμενη μέρα, γιατί ενώνονται τα αρώματα.
Αφού ρίξουμε τη ζελατίνη με το χυμό, η κρέμα θα αραιώσει πολύ, αλλά μετά θα πήξει κανονικά.
Αν προτιμούμε τη ζελατίνη σε φύλλα, τότε χρησιμοποιούμε 6 φύλλα. Τα μαλακώνουμε σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας και τα διαλύουμε στο ζεστό χυμό.
Αντί για μαρμελάδα, μπορούμε να σερβίρουμε με γλυκό του κουταλιού, με το οποίο θα στολίζουμε κάθε κομμάτι, τη στιγμή που το κόβουμε.
Επειδή η κρέμα είναι αρκετά γλυκιά, ταιριάζουν περισσότερο μαρμελάδες λίγο πιο ξινές.
Επειδή το γλυκό αυτό δεν χρειάζεται ψήσιμο, μπορούμε να αφαιρέσουμε τον πάτο από τη φόρμα και να την τοποθετήσουμε σαν τσέρκι πάνω στην πιατέλα όπου θα το σερβίρουμε.

Καλή επιτυχία!!

10 σχόλια:

  1. Πώ πώ,νά είχα ένα κομμάτι Μυρωδιά μου!!!Λατρεύω cheesecake!!!!!!Τί υπέροχη η συνταγή σου!!!
    Χρόνια πολλά!!Νά χαίρεσαι τήν μανούλα σου!!Πανέμορφες οι φωτό από τήν πανέμορφη Νάξο!!Ο άντρας μου είναι Παριανός!!Κοντοχωριανοί!!Χα χα!!Καλά νά περάσης!!Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χα χα, όντως!! :) Είμαστε απέναντι, χαιρετιόμαστε κιόλας, που λέει ο λόγος!! :D

      Διαγραφή
  2. Εγώ πάλι λατρεύω το τσιζκέικ και τα ξινά κόκκινα φρούτα. Όλα δηλαδή. Πολύ θα ήθελα να πάω στη Νάξο! Και του χρόνου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ! :) Κι εγώ θα ήθελα να επισκεφθώ τη Ζάκυνθο, καθώς δεν έχω πάει ποτέ!

      Διαγραφή
  3. ααααα αγαπω τα τσιζκεικς!!! με μυρτιλα δεν εχω φαει ποτε πρεπει να ειναι υπεροχο!! καλε κοψε λιγο πιο μεγαλο το κομματι να το χορτασουμε!! :) να περνας τελεια στο νησι σου κανε κ μια βουτια για μας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα μύρτιλα δυστυχώς δεν τα βρίσκω φρέσκα και θέλω πάρα πολύ να τα μαγειρέψω! Γι' αυτό όποτε βρίσκω γλυκό με μύρτιλα, δοκιμάζω πάραυτα! Για τα κομμάτια, όλο μου λένε ότι κόβω μεγάλα και δεν μπορούν να τα τελειώσουν, οπότε κι εγώ τα κόβω μικρότερα, πλέον!

      Διαγραφή
  4. Τσιζκεικ λατρεμένο και δροσιστικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πέρασα για ένα "γεια" κι έπεσα επάνω στις υπέροχες φωτογραφίες σου και το τέλειο cheesecake σου Μυρωδία μου! Έστω και καθυστερημένα, χρόνια πολλά στους αγαπημένους σου που γιόρταζαν και να είσαι καλά που με ταξίδεψες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και τα καλά σου λόγια :)

      Διαγραφή
  6. Το γλυκό σου και το Αλυκο τα σπάνε!
    Και του χρόνου :)

    http://beautyfollower.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή